« terug naar het overzicht
Het is me de wereld wel. Jullie onder de sneeuw of vorst met de schaatsen klaar. Hier staat alles onder water vanwege grote overstromingen. Misschien wel eigenschuld, want we leren het nooit om onze rivieren schoon te houden en er geen vuilnisbelt van te maken. Enkele dagen geleden werd ik door Yeni gebeld, dat ook mijn scholencomplex in Pamanukan onderwater stond. En wel voor twee meter. 5 jaar geleden was dat ook al zo, maar toen maar 1 meter. Half Pamanukan staat blank, omdat een riviertje vlak bij de school overstroomde. En goed ook. Vervelend dat de huisjes die vlak bij de rivier staan allemaal verdwenen zijn. Compleet onder water. Dus wat doen die goeie mensen. Met matras en wat er te redden valt bivakkeren ze nu op de 2e verdieping van mijn school. Daar zaten ze voor 3 dagen gevangen. Enkele muren rondom de school/afgrenzing zijn door de kracht van het water om geduwd en verwoest.
Ook zijn er wat technische elektrische apparaten verwoest en kunnen niet meer gebruikt worden. Hopelijk zijn de data die daarin zijn opgeslagen nog niet verwoest????? Maandag gaat Yeni en anderen de schade opnemen en dan horen wel weer verder. Dus werk hebben is niets, maar we houden werk, door de vernielzucht van de natuur.
Gelukkig is het water nu gedaald, maar hele straten zijn onbegaanbaar vanwege de vele gaten en het asbest heeft losgelaten. Afijn, overstroming en kracht van het water kan veel vernielen. En dan praten we nog niet eens over al die rijstvelden, waarvan de oogst verwoest is.
Ik denk dat onze aanvraag bij de Drielse missionarissen en de Wilde Ganzen wel over verbetering zal gaan van de scholen in Pamanukan. Maar dat horen jullie nog wel als straks Yeni een verslag met eventuele filmopnames uitbrengt.
Jullie sterkte in de sneeuw en vorst en wij hier met allerlei andere natuurrampen.
Hartelijke groet, Leo
Overstroming in Indonesië
13 februari 2021Het is me de wereld wel. Jullie onder de sneeuw of vorst met de schaatsen klaar. Hier staat alles onder water vanwege grote overstromingen. Misschien wel eigenschuld, want we leren het nooit om onze rivieren schoon te houden en er geen vuilnisbelt van te maken. Enkele dagen geleden werd ik door Yeni gebeld, dat ook mijn scholencomplex in Pamanukan onderwater stond. En wel voor twee meter. 5 jaar geleden was dat ook al zo, maar toen maar 1 meter. Half Pamanukan staat blank, omdat een riviertje vlak bij de school overstroomde. En goed ook. Vervelend dat de huisjes die vlak bij de rivier staan allemaal verdwenen zijn. Compleet onder water. Dus wat doen die goeie mensen. Met matras en wat er te redden valt bivakkeren ze nu op de 2e verdieping van mijn school. Daar zaten ze voor 3 dagen gevangen. Enkele muren rondom de school/afgrenzing zijn door de kracht van het water om geduwd en verwoest.
Ook zijn er wat technische elektrische apparaten verwoest en kunnen niet meer gebruikt worden. Hopelijk zijn de data die daarin zijn opgeslagen nog niet verwoest????? Maandag gaat Yeni en anderen de schade opnemen en dan horen wel weer verder. Dus werk hebben is niets, maar we houden werk, door de vernielzucht van de natuur.
Gelukkig is het water nu gedaald, maar hele straten zijn onbegaanbaar vanwege de vele gaten en het asbest heeft losgelaten. Afijn, overstroming en kracht van het water kan veel vernielen. En dan praten we nog niet eens over al die rijstvelden, waarvan de oogst verwoest is.
Ik denk dat onze aanvraag bij de Drielse missionarissen en de Wilde Ganzen wel over verbetering zal gaan van de scholen in Pamanukan. Maar dat horen jullie nog wel als straks Yeni een verslag met eventuele filmopnames uitbrengt.
Jullie sterkte in de sneeuw en vorst en wij hier met allerlei andere natuurrampen.
Hartelijke groet, Leo