« terug naar het overzicht
Beste mensen,
Dit is het kerstboompje van CE CAMILO met mijn beste wensen voor het nieuwe jaar. Rijkelijk laat, maar het is vandaag Driekoningen dus het is nog net kersttijd. En een denneboom blijft het hele jaar groen dus ik vertrouw erop dat dit boompje nog wel goed blijft ondanks alle vertraging. De groene den is ook het symbool van het leven en de hoop en in Colombia van de cooperaties dus ook een goede weergave van CE CAMILO dat een stevige basis heeft in samenwerking, van mensen in Barranquilla, Nederland en elders. CE CAMILO is ontstaan, gegroeid en overeind gebleven dankzij jullie hulp. In het hart van onze kerstboom is het kind, geboren in armoe. Hier uitgebeeld door de jongeren van het vakonderwijs voor de kleintjes tijdens het kerstfeest in CE CAMILO. En boven in de boom het licht van de liefde. In het spaans klinkt het beter, in het Nederlands staat het er een beetje bombastisch maar toch is dit wel de kern van CE CAMILO.
De kerstdagen waren nogal druk met een aantal documenten voor de kinderbescherming die persé voor de 27-ste af moesten maar ook gezellig met het bezoek van mijn nicht Edith en haar gezin, Net voor Oud en Nieuw kregen we een nieuwe huisgenote, Yvette van de zusters van Lestonnac. Haar communiteit in onze buurwijk Bosque wordt opgeheven en Yvette werd overgeplaatst naar een communiteit in een sjieke buitenwijk van Barranquilla-pal naast het huis van de aartsbisschop. Omdat ze hoofd van een grote meisjesschool in Bosque is, heeft ze gevraagd of ze bij ons kan wonen. Dus nu heeft ze de kamer naast mij. Zij heeft natuurlijk haar eigen werk maar het is goed om met wat meer mensen in huis te zijn.
Ik wil jullie bedanken voor de steun die we het afgelopen jaar gekregen hebben. Het geeft me goede moed dat zoveel mensen ons helpen, en dat had ik best nodig want 2019 was een gecompliceerd jaar voor CE CAMILO:
Het grootste probleem was de verandering in de beleidslijnen van de Colombiaanse Kinderbescherming, waardoor ze nog maar 6 maanden zorg voor kinderen met een handicap betalen. In dat halve jaar moeten alle problemen opgelost worden en daarna kunnen alle kinderen in theorie naar het reguliere onderwijs en naar het ziekenfonds voor hun revalidatie. Het gevolg was dat de kinderbescherming in december 2018 93 van de 100 kinderen die ze financierden uit het programma zetten (waarvan er maar 4 door een school geaccepteerd werden) Dus we begonnen in januari met 7 kinderen waarvoor betaald werd.
Dat had weer tot gevolg dat we het aantal plaatsen in de integrale zorg en het vakonderwijs moesten terugbrengen van 21 groepen met 292 kinderen en jongeren in 2018 tot 13 groepen met maar 140 kinderen en jongeren in januari 2019. God zij dank konden we met de steun van de Gemeente, contracten met sociale instellingen in Barranquilla en giften het aantal groepen en kinderen weer beetje bij beetje uitbreiden tot uiteindelijk 18 groepen met in totaal 252 kinderen en jongeren.
Een tweede probleem was (en is) het evenwicht vinden tussen papierwerk en zorg. We willen geen bureaucraten worden maar we moeten zoveel verslagen en formulieren produceren dat het ten koste gaat van de tijd en de aandacht voor de kinderen. Dat geeft weer de nodige stress in het team. Daarom hebben we besloten niet verder te gaan met het kwaliteitskeurmerk. Dat vereiste ook weer veel papierwerk waar de zorg niet beter van werd en het kost ook nog eens keer geld en het heeft de afgelopen 3 jaar geen enkel contract opgeleverd. Dus waarom zouden we ermee doorgaan?
Want het is ook een jaar van geldzorgen geweest. Eerst zeiden ze bij de Gemeente dat we veel minder geld zouden krijgen (terwijl in december 2018 meer beloofd was) Tot maart heb ik in de zenuwen gezeten, toen keurden gelukkig zowel Gezondheidszorg als Onderwijs de projecten goed maar het duurde nog tot april voor de contracten getekend werden. En toen we in juli de eerste rekeningen indienden werden die teruggestuurd vanwege problemen met de formulering van de contracten. Voor beide contracten moest een aanvullend document komen. En met het grootste contract kregen we dat document pas op de allerlaatse dag! De verantwoordelijke functionaris stuurde eerst een brief zonder het fiat van haar baas en vervolgens vergat haar assistent de brief door te sturen. Ongelooflijk! Maar gelukkig heeft daarna wel iedereen bij de gemeente geholpen om die aanvulling op 30 december op te stellen en te tekenen. Het was stressen en ik was zelf behooorlijk pessimistisch toen die assistent zei: “laten we het maar proberen”. Maar het is gelukt!
In november had ik geld laten overmaken uit Nederland, omdat ik al bang was dat we in december krap bij kas zouden zitten maar ook dat was stressen want de bank ITAU zei tot half december dat de giro niet aangekomen was. Na 6 weken heb ik een klacht ingediend bij de Inspectie van de Banken en toen kwam de giro ineens te voorschijn in Bogotá. En vervolgens stuurde ITAU het geld terug naar Nederland omdat er een document ontbrak, terwijl ze begin november zeiden dat alle documenten in orde waren. Dus ik ga binnenkort een andere bank zoeken.
Gelukkig zijn er ook goeie dingen gebeurd in 2019, dus al met al valt de eindbalans positief uit:
Hartelijk dank voor jullie steun en mijn beste wensen voor een heel gelukkig tweeduizendtwintig,
Maria Poulisse
CE CAMILO, cra. 12F No. 100-35,barrio la Paz, Barranquilla
Mobiel 320-5438381 direcciongeneral@cecamilo.org.co
Bankrekening: NL34 RABO 0142 373133 ISSN nr. 0008-221 Camillianen, Roermond o.v.v. CE CAMILO
Nieuwjaarswens 2020
11 januari 2020Beste mensen,
Dit is het kerstboompje van CE CAMILO met mijn beste wensen voor het nieuwe jaar. Rijkelijk laat, maar het is vandaag Driekoningen dus het is nog net kersttijd. En een denneboom blijft het hele jaar groen dus ik vertrouw erop dat dit boompje nog wel goed blijft ondanks alle vertraging. De groene den is ook het symbool van het leven en de hoop en in Colombia van de cooperaties dus ook een goede weergave van CE CAMILO dat een stevige basis heeft in samenwerking, van mensen in Barranquilla, Nederland en elders. CE CAMILO is ontstaan, gegroeid en overeind gebleven dankzij jullie hulp. In het hart van onze kerstboom is het kind, geboren in armoe. Hier uitgebeeld door de jongeren van het vakonderwijs voor de kleintjes tijdens het kerstfeest in CE CAMILO. En boven in de boom het licht van de liefde. In het spaans klinkt het beter, in het Nederlands staat het er een beetje bombastisch maar toch is dit wel de kern van CE CAMILO.
De kerstdagen waren nogal druk met een aantal documenten voor de kinderbescherming die persé voor de 27-ste af moesten maar ook gezellig met het bezoek van mijn nicht Edith en haar gezin, Net voor Oud en Nieuw kregen we een nieuwe huisgenote, Yvette van de zusters van Lestonnac. Haar communiteit in onze buurwijk Bosque wordt opgeheven en Yvette werd overgeplaatst naar een communiteit in een sjieke buitenwijk van Barranquilla-pal naast het huis van de aartsbisschop. Omdat ze hoofd van een grote meisjesschool in Bosque is, heeft ze gevraagd of ze bij ons kan wonen. Dus nu heeft ze de kamer naast mij. Zij heeft natuurlijk haar eigen werk maar het is goed om met wat meer mensen in huis te zijn.
Ik wil jullie bedanken voor de steun die we het afgelopen jaar gekregen hebben. Het geeft me goede moed dat zoveel mensen ons helpen, en dat had ik best nodig want 2019 was een gecompliceerd jaar voor CE CAMILO:
Het grootste probleem was de verandering in de beleidslijnen van de Colombiaanse Kinderbescherming, waardoor ze nog maar 6 maanden zorg voor kinderen met een handicap betalen. In dat halve jaar moeten alle problemen opgelost worden en daarna kunnen alle kinderen in theorie naar het reguliere onderwijs en naar het ziekenfonds voor hun revalidatie. Het gevolg was dat de kinderbescherming in december 2018 93 van de 100 kinderen die ze financierden uit het programma zetten (waarvan er maar 4 door een school geaccepteerd werden) Dus we begonnen in januari met 7 kinderen waarvoor betaald werd.
Dat had weer tot gevolg dat we het aantal plaatsen in de integrale zorg en het vakonderwijs moesten terugbrengen van 21 groepen met 292 kinderen en jongeren in 2018 tot 13 groepen met maar 140 kinderen en jongeren in januari 2019. God zij dank konden we met de steun van de Gemeente, contracten met sociale instellingen in Barranquilla en giften het aantal groepen en kinderen weer beetje bij beetje uitbreiden tot uiteindelijk 18 groepen met in totaal 252 kinderen en jongeren.
Een tweede probleem was (en is) het evenwicht vinden tussen papierwerk en zorg. We willen geen bureaucraten worden maar we moeten zoveel verslagen en formulieren produceren dat het ten koste gaat van de tijd en de aandacht voor de kinderen. Dat geeft weer de nodige stress in het team. Daarom hebben we besloten niet verder te gaan met het kwaliteitskeurmerk. Dat vereiste ook weer veel papierwerk waar de zorg niet beter van werd en het kost ook nog eens keer geld en het heeft de afgelopen 3 jaar geen enkel contract opgeleverd. Dus waarom zouden we ermee doorgaan?
Want het is ook een jaar van geldzorgen geweest. Eerst zeiden ze bij de Gemeente dat we veel minder geld zouden krijgen (terwijl in december 2018 meer beloofd was) Tot maart heb ik in de zenuwen gezeten, toen keurden gelukkig zowel Gezondheidszorg als Onderwijs de projecten goed maar het duurde nog tot april voor de contracten getekend werden. En toen we in juli de eerste rekeningen indienden werden die teruggestuurd vanwege problemen met de formulering van de contracten. Voor beide contracten moest een aanvullend document komen. En met het grootste contract kregen we dat document pas op de allerlaatse dag! De verantwoordelijke functionaris stuurde eerst een brief zonder het fiat van haar baas en vervolgens vergat haar assistent de brief door te sturen. Ongelooflijk! Maar gelukkig heeft daarna wel iedereen bij de gemeente geholpen om die aanvulling op 30 december op te stellen en te tekenen. Het was stressen en ik was zelf behooorlijk pessimistisch toen die assistent zei: “laten we het maar proberen”. Maar het is gelukt!
In november had ik geld laten overmaken uit Nederland, omdat ik al bang was dat we in december krap bij kas zouden zitten maar ook dat was stressen want de bank ITAU zei tot half december dat de giro niet aangekomen was. Na 6 weken heb ik een klacht ingediend bij de Inspectie van de Banken en toen kwam de giro ineens te voorschijn in Bogotá. En vervolgens stuurde ITAU het geld terug naar Nederland omdat er een document ontbrak, terwijl ze begin november zeiden dat alle documenten in orde waren. Dus ik ga binnenkort een andere bank zoeken.
Gelukkig zijn er ook goeie dingen gebeurd in 2019, dus al met al valt de eindbalans positief uit:
- Ruim 2.500 mensen met een handicap hebben gebruik gemaakt van een of meer diensten van CE CAMILO. Bijna 500 meer dan in 2018.
- Begin 2019 is er een nationaal comité opgericht van de instellingen voor gehandicaptenzorg die voor de Kinderbescherming werken. Ik zit ook in dat Comité als vertegenwoordigster van de instellingen van de Caribische Kust. Als Comité hebben we een hele serie vergaderingen georganiseerd met de Kinderbescherming in Bogotá, Congresleden, de Vicepresidente van Colombia, en functionarissen van de Ministeries voor Gezondheidszorg en Onderwijs.
- De Kinderbescherming heeft een nieuw programma opgezet voor kinderen met een handicap van 6 tot 17 jaar waar kinderen voor een jaar zorg krijgen (die verleng kan worden tot twee jaar of langer als er geen alternatieve zorg is voor het kind. CE CAMILO heeft nu sinds 1 november een contract voor 100 kinderen in deze zorgvorm.
- Het oudercomité van CE CAMILO en de wijk comités die het RBC project heeft opgezet in 18 arme wijken in heel Barranquilla worden steeds actiever en komen op voor de belangen van de kinderen en volwassenen met een handicap.
- De installatie van 100 zonnepanelen waarmee we voor een groot deel in ons energieverbruik kunnen voorzien.
- De viering van de Internationale Dag van het handicap op 3 december was een groot succes. We hadden een middagprogramma op de nieuwe promenade van Barranquilla langs de rivier. Die promenade is de grootste toeristische attractie van Barranquilla dus het was schitterend dat we die ruimte mochten gebruiken. We hadden meer dan 1.000 toeschouwers. Gelukkig regende het niet want dan waren we vies nat geweest!
- De betrokkenheid en de liefde waarmee het team werkt ondanks de druk en de zorgen. De mensen hebben daar niet van te lijden gehad en blijven heel tevreden met de zorg.
- De wonderen die ze in de Orthopedische Werkplaats voor elkaar krijgen. De mensen krijgen niet alleen nieuwe ledematen maar ook nieuwe levensmoed. Dit jaar kregen we een nieuwe patient: een lerares die beide armen en benen is kwijtgeraakt en overal geweest was zonder resultaat. Ik vond het behoorlijk ocnfronterend toen ik haar voor het eerst zag: liggend op de grond met 2 therapeuten die bezig waren de stompjes van haar armen en benen te masseren. De week voor Kerst zag ik haar weer in de werkplaats: Terwijl ze zat te wachten op de fysiotherapeute om haar nieuwe beenprotheses uit te proberen was ze een medepatient aan het uit leggen hoe een tablet werkt. Helemaal in haar element als lerares.
- De steun van de functionarissen van de kinderbescherming en de gemeente. We hebben stevig gediscussieerd maar ze hebben ons ook geholpen om oplossingen voor de problemen te zoeken.
- De expositie van 100 stoelen, geschilderd door de jongeren van het vakonderwijs, in het Museum voor Moderne Kunst van Barranquilla.
- We hebben 12 kerstfeesten gehad met kerstcadeautjes voor 1.768 kinderen van de verschillende programma´s van CE CAMILO: Die cadeaux hebben we gekregen van verschillende instanties, bedrijven, de leerlingen van een school, een radioprogramma en particulieren. Natuurlijk verandert dat niets aan de beroerde levensomstandigheden van de kinderen maar ze hebben wel een leuke dag gehad en waren blij met hun cadeautje.
- Financiering zoeken voor de zorg aan de kleine kinderen met een meervoudig of ernstig handicap: Zij vallen buiten de nieuwe zorgvorm van de Kinderbescherming want die is voor kinderen van boven de 6 jaar. Maar juist de kleintjes hebben veel zorg en vroegtijdige revalidatie nodig. Ik ga sponsors zoeken die maandelijks 5 of 10 euro willen overmaken.
- De revalidatiebus: We hebben het geld voor de aanschaf van de bus, en de inrichting al rond. Er ontbreekt nog een deel voor de aangepaste cabine maar ik hoop dat de MIVA me daarmee helpt. Het plan is de bus en de inrichting in februari te kopen, de cabine in maart te laten maken en in april te beginnen met de revalidatiezorg in de dorpen op 30 – 50 kilometer afstand van Barranquilla.
- Zorg en ondersteuning voor vluchtelingen met een handicap uit Venezuela organiseren.
- Alle electriciteit die we nodig hebben zelf opwekken met zonnenergie en besparing op energieverbruik.
- Werkprojecten en een kringloopwinkel organiseren om werkgelegenheid en inkomsten te genereren voor de jongeren met een handicap van het vakonderwijs.
Hartelijk dank voor jullie steun en mijn beste wensen voor een heel gelukkig tweeduizendtwintig,
Maria Poulisse
CE CAMILO, cra. 12F No. 100-35,barrio la Paz, Barranquilla
Mobiel 320-5438381 direcciongeneral@cecamilo.org.co
Bankrekening: NL34 RABO 0142 373133 ISSN nr. 0008-221 Camillianen, Roermond o.v.v. CE CAMILO