« terug naar het overzicht
Lieve familie en vrienden,
Kinderen zijn kwetsbaar en tegelijk heel open, deze foto die Huub in CE CAMILO gemaakt heeft laat dat mooi zien, daarom heb ik er dit kerstkaartje van gemaakt. Tenslotte is Kerstmis het geboortefeest van een arm kind dat al snel moest vluchten met zijn ouders om niet bruut vermoord te worden. Kwetsbaarder kan het niet! Maar het feit dat we nog steeds Kerst vieren geeft al aan dat er kracht schuilt in kwetsbaarheid en dat het leven steeds opnieuw geboren wordt en doorgaat ondanks alle moeilijkheden en beperkingen.
De kwetsbaarheid van kinderen is tegelijkertijd hun bescherming want het vertedert ons. De echte Wet van de Jungle is dat de wolf geen kwetsbare welpjes aanvalt. Als de volwassen wolven de kleintjes niet beschermen overleeft de roedel niet. In één generatie zou het leven voorbij zijn.
De kinderen en jongeren met een handicap van CE CAMILO zijn dubbel kwetsbaar. Vanwege de beperkingen die hun handicap hen oplegt in een maatschappij die niet erg toegankelijk is en vanwege de armoede waarin hun families leven. Zij hebben ons nodig om hen te beschermen en voor hun rechten op te komen.
Maar de kinderen en jongeren van CE CAMILO zijn ook ongelooflijk levenslustig. Ze tonen zich zoals ze zijn, zonder pretenties en mooie praatjes. Vrolijk, spontaan, lief, soms verdrietig en af en toe razend. Ze tonen wat ze voelen en ze voelen dat ook met hun hele lijf en ziel. Het komt uit het hart. Ze nemen alle bezoekers voor zich in met hun lach en hun omhelzingen. Zij zijn de reden van bestaan en de ziel van CE CAMILO.
2013 was een jaar van tegenstellingen voor CE CAMILO: We begonnen in januari de eerste schooldag met een zendmast die op het dak van CE CAMILO viel. Knock-out in de eerste ronde! Gelukkig gebeurde het ´s avonds zodat de enige slachtoffers de dakplatenwaren. Na een week hard werken was het dak zover hersteld dat we opnieuw open konden.
In maart gaf de douane eindelijk de machines voor de nieuwe orthopedische werkplaats vrij die we uit Nederland geimporteerd hadden. Maar in juni ging onze orthopedische instrumentmaker weg en het duurde een paar maanden voor we een goede vervanger gevonden hadden. In october begon Guadalupe uit el Salvador met veel enthousiasme en 24 januari gaan we de werkplaats met veel bombarie openen. En vieren we meteen het 15 jarig bestaan van CE CAMILO en het vierde eeuwfeest van de heilige Camillus. Er is hier altijd wel
een goede reden om feest te vieren!
In 2013 raakten we het contract met de SENA (een overheidsinstelling voor volwassenonderwijs) kwijt omdat we niet aan hun vereisten voldoen. We hebben te weinig leerlingen en onze diensten hebben nog geen kwaliteitskeurmerk. Daar willen we wel aan werken maar dat is ongelooflijk veel papierwerk dus dat is een taaie klus die we hebben laten liggen. En vorige week kregen we het bericht dat het Ministerie van Onderwijs onze kinderen geen subsidie meer wil geven voor basisonderwijs omdat de leer resultaten niet goed genoeg
zijn: de meeste kinderen in CE CAMILO leren nooit lezen en schrijven of rekenen dus ze gaan niet keurig over op het eind van het jaar en het Ministerie wil geen geld uitgeven aan “speciaal onderwijs”. Het zijn tegenslagen die een financiële strop betekenen voor CE CAMILO. Minder inkomsten terwijl de uitgaven gewoon doorgaan omdat we niet willen stoppen met de dienstverlening. Gelukkig heeft 2013 ons ook meevallers gebracht: De vrijwilligsters van het bestuur hebben giften ingezameld bij het bedrijfsleven in Barranquilla en hebben weer geholpen een marathon te organiseren in Barranquilla. Ook veel vrienden en familie in Nederland blijven CE
CAMILO steunen. Met de opbrengst van de collecte in Maasdriel en steun van de Wilde Ganzen kunnen we de ergotherapiezaal opnieuw inrichten. En met steun van de Kindermissionswerke uit Aken konden we het project voor Alternatieve Communicatie uitbreiden.
De allergrootste meevaller was wel dat de Gemeente dit jaar de steun aan CE CAMILO verdubbelde. Een “klein” nadeel was dat het contract pas half juli werd getekend en dat we geen voorschot kregen dus we hebben de eerste centen pas in december gekregen. Net op tijd om alle schulden te betalen. Zo´n officieel contract met de gemeente wordt door allerlei instanties gecontroleerd dus je kunt je wel voorstellen dat daar heel wat extra papierwerk bij komt. We moeten alles wat we doen in rekening brengen en dat is een heel gedoe. De burgemeester vroeg nadrukkelijk de diensten van CE CAMILO uit te breiden maar dat is niet zo gemakkelijk want ondanks alle verbouwingen en uitbreidingen zitten we un toch wel zo´n beetje aan de grens van onze capaciteit. Meer kinderen passen er gewoon niet in want we kunnen er moeilijk nog een verdieping boven op zetten. Daarom hebben we voorgesteld een Project voor RBC (Revalidatie gebaseerd op de Gemeenschap) op te zetten. In het tweede semester hebben we een team samengesteld dat in 6 wijken allerlei
voorlichtings en scholings activiteiten heeft georganiseerd voor mensen met een handicap van alle leeftijden en hun familie. Die wijken liggen in heel verschillende buurten van Barranquilla –het zijn wel allemaal arme wijken- dus dat was een hele organisatie. Alles bij elkaar hebben zo´n 500 mensen met een handicap en 500 bejaarden meegedaan aan het project. (Plus natuurlijk de activiteiten in CE CAMILO: het onderwijs en de revalidatie voor 202 kinderen, vakonderwijs voor 69 jongeren, bijles voor 80 kinderen met leer of gedragsproblemen
en therapie aan zo´n 350 ambulante patienten).
Dus met vallen en opstaan gaan we gewoon door: Ik hoop dat we in 2014 verder kunnen met het RBC project, dat de orthopedische werkplaats goed gaat draaien, dat we op het eind van het jaar weer een contract met de SENA kunnen afsluiten, dat we in het tweede semester avondonderwijs kunnen organiseren voor de familie van de jongeren en volwassen met een handicap zodat ze na de opleiding samen een eigen bedrijfje kunnen opzetten (met een lening van onze cooperatie COMPAZ) en dat we samen met het Gouvernement en de kinderbescherming ook kunnen beginnen met de zorg voor kinderen met een handicap in de dorpen. Kortom zoveel plannen dat een jaar tekort wordt om ze allemaal te verwezenlijken!
Deze brief is een beetje langer geworden dan de bedoeling was maar nu zijn jullie tenminste weer een beetje op de hoogte. Ik wil iedereen die ons het afgelopen jaar heeft gesteund met belangstelling, bezoek, giften en advies heel hartelijk danken. Heel veel dank en
een gelukkig nieuwjaar,
Maria
Kerstbrief van Maria 2013
26 december 2013Lieve familie en vrienden,
Kinderen zijn kwetsbaar en tegelijk heel open, deze foto die Huub in CE CAMILO gemaakt heeft laat dat mooi zien, daarom heb ik er dit kerstkaartje van gemaakt. Tenslotte is Kerstmis het geboortefeest van een arm kind dat al snel moest vluchten met zijn ouders om niet bruut vermoord te worden. Kwetsbaarder kan het niet! Maar het feit dat we nog steeds Kerst vieren geeft al aan dat er kracht schuilt in kwetsbaarheid en dat het leven steeds opnieuw geboren wordt en doorgaat ondanks alle moeilijkheden en beperkingen.
De kwetsbaarheid van kinderen is tegelijkertijd hun bescherming want het vertedert ons. De echte Wet van de Jungle is dat de wolf geen kwetsbare welpjes aanvalt. Als de volwassen wolven de kleintjes niet beschermen overleeft de roedel niet. In één generatie zou het leven voorbij zijn.
De kinderen en jongeren met een handicap van CE CAMILO zijn dubbel kwetsbaar. Vanwege de beperkingen die hun handicap hen oplegt in een maatschappij die niet erg toegankelijk is en vanwege de armoede waarin hun families leven. Zij hebben ons nodig om hen te beschermen en voor hun rechten op te komen.
Maar de kinderen en jongeren van CE CAMILO zijn ook ongelooflijk levenslustig. Ze tonen zich zoals ze zijn, zonder pretenties en mooie praatjes. Vrolijk, spontaan, lief, soms verdrietig en af en toe razend. Ze tonen wat ze voelen en ze voelen dat ook met hun hele lijf en ziel. Het komt uit het hart. Ze nemen alle bezoekers voor zich in met hun lach en hun omhelzingen. Zij zijn de reden van bestaan en de ziel van CE CAMILO.
2013 was een jaar van tegenstellingen voor CE CAMILO: We begonnen in januari de eerste schooldag met een zendmast die op het dak van CE CAMILO viel. Knock-out in de eerste ronde! Gelukkig gebeurde het ´s avonds zodat de enige slachtoffers de dakplatenwaren. Na een week hard werken was het dak zover hersteld dat we opnieuw open konden.
In maart gaf de douane eindelijk de machines voor de nieuwe orthopedische werkplaats vrij die we uit Nederland geimporteerd hadden. Maar in juni ging onze orthopedische instrumentmaker weg en het duurde een paar maanden voor we een goede vervanger gevonden hadden. In october begon Guadalupe uit el Salvador met veel enthousiasme en 24 januari gaan we de werkplaats met veel bombarie openen. En vieren we meteen het 15 jarig bestaan van CE CAMILO en het vierde eeuwfeest van de heilige Camillus. Er is hier altijd wel
een goede reden om feest te vieren!
In 2013 raakten we het contract met de SENA (een overheidsinstelling voor volwassenonderwijs) kwijt omdat we niet aan hun vereisten voldoen. We hebben te weinig leerlingen en onze diensten hebben nog geen kwaliteitskeurmerk. Daar willen we wel aan werken maar dat is ongelooflijk veel papierwerk dus dat is een taaie klus die we hebben laten liggen. En vorige week kregen we het bericht dat het Ministerie van Onderwijs onze kinderen geen subsidie meer wil geven voor basisonderwijs omdat de leer resultaten niet goed genoeg
zijn: de meeste kinderen in CE CAMILO leren nooit lezen en schrijven of rekenen dus ze gaan niet keurig over op het eind van het jaar en het Ministerie wil geen geld uitgeven aan “speciaal onderwijs”. Het zijn tegenslagen die een financiële strop betekenen voor CE CAMILO. Minder inkomsten terwijl de uitgaven gewoon doorgaan omdat we niet willen stoppen met de dienstverlening. Gelukkig heeft 2013 ons ook meevallers gebracht: De vrijwilligsters van het bestuur hebben giften ingezameld bij het bedrijfsleven in Barranquilla en hebben weer geholpen een marathon te organiseren in Barranquilla. Ook veel vrienden en familie in Nederland blijven CE
CAMILO steunen. Met de opbrengst van de collecte in Maasdriel en steun van de Wilde Ganzen kunnen we de ergotherapiezaal opnieuw inrichten. En met steun van de Kindermissionswerke uit Aken konden we het project voor Alternatieve Communicatie uitbreiden.
De allergrootste meevaller was wel dat de Gemeente dit jaar de steun aan CE CAMILO verdubbelde. Een “klein” nadeel was dat het contract pas half juli werd getekend en dat we geen voorschot kregen dus we hebben de eerste centen pas in december gekregen. Net op tijd om alle schulden te betalen. Zo´n officieel contract met de gemeente wordt door allerlei instanties gecontroleerd dus je kunt je wel voorstellen dat daar heel wat extra papierwerk bij komt. We moeten alles wat we doen in rekening brengen en dat is een heel gedoe. De burgemeester vroeg nadrukkelijk de diensten van CE CAMILO uit te breiden maar dat is niet zo gemakkelijk want ondanks alle verbouwingen en uitbreidingen zitten we un toch wel zo´n beetje aan de grens van onze capaciteit. Meer kinderen passen er gewoon niet in want we kunnen er moeilijk nog een verdieping boven op zetten. Daarom hebben we voorgesteld een Project voor RBC (Revalidatie gebaseerd op de Gemeenschap) op te zetten. In het tweede semester hebben we een team samengesteld dat in 6 wijken allerlei
voorlichtings en scholings activiteiten heeft georganiseerd voor mensen met een handicap van alle leeftijden en hun familie. Die wijken liggen in heel verschillende buurten van Barranquilla –het zijn wel allemaal arme wijken- dus dat was een hele organisatie. Alles bij elkaar hebben zo´n 500 mensen met een handicap en 500 bejaarden meegedaan aan het project. (Plus natuurlijk de activiteiten in CE CAMILO: het onderwijs en de revalidatie voor 202 kinderen, vakonderwijs voor 69 jongeren, bijles voor 80 kinderen met leer of gedragsproblemen
en therapie aan zo´n 350 ambulante patienten).
Dus met vallen en opstaan gaan we gewoon door: Ik hoop dat we in 2014 verder kunnen met het RBC project, dat de orthopedische werkplaats goed gaat draaien, dat we op het eind van het jaar weer een contract met de SENA kunnen afsluiten, dat we in het tweede semester avondonderwijs kunnen organiseren voor de familie van de jongeren en volwassen met een handicap zodat ze na de opleiding samen een eigen bedrijfje kunnen opzetten (met een lening van onze cooperatie COMPAZ) en dat we samen met het Gouvernement en de kinderbescherming ook kunnen beginnen met de zorg voor kinderen met een handicap in de dorpen. Kortom zoveel plannen dat een jaar tekort wordt om ze allemaal te verwezenlijken!
Deze brief is een beetje langer geworden dan de bedoeling was maar nu zijn jullie tenminste weer een beetje op de hoogte. Ik wil iedereen die ons het afgelopen jaar heeft gesteund met belangstelling, bezoek, giften en advies heel hartelijk danken. Heel veel dank en
een gelukkig nieuwjaar,
Maria