« terug naar het overzicht
Leven en werken in een Kameroense kraamkliniek
Op 27 juni 2018 hield Will van Mer een inspirerende fotopresentatie over haar werk in Baba, Kameroen. De avond werd bezocht door 17 mensen, voornamelijk bestuursleden van de Stichting Maasdriel steunt haar Missionarissen, en mensen die al jaren mee actie voeren of dat in het verleden gedaan hebben. Zij gingen geraakt en gemotiveerd naar huis. In de hoop dat meer mensen kennis nemen van Will haar verhaal, heb ik onderstaand verslag gemaakt. Het geeft een mooi beeld van het leven en werk van een “missionaris” in 2018.
Woonsituatie
Will werkt in Baba. Ze heeft daar geen wifiverbinding, dus om te internetten moet ze naar Ndop, 20 km verderop. Voor boodschappen, o.a. medicijnen voor de kliniek, moet ze naar Bamenda. Dat is een afstand van 60 km. De hoofdstad van Kameroen, Yaounde, is per bus te bereiken in 8 uur, als alles tenminste goed werkt. Momenteel is dat niet het geval, want het is onrustig in Kameroen, en daardoor zijn er heel veel controleposten langs de weg. Iedereen moet dan de bus uit en zijn identiteitspapieren laten zien, en dat neemt veel tijd. Daarom is Will dit keer met het vliegtuig van Bamenda naar het internationale vliegveld in Yaounde gereisd.
Will woont met vier andere, Afrikaanse zusters in een huis op 500 m. afstand van de kliniek. Ze hebben wel t.v. en sinds kort kan ze BVN bekijken, zodat ze op de hoogte is van het Nederlandse nieuws.
Aids
Iedere patiënt die de kliniek binnenkomt, wordt getest op HIV, en die test wordt iedere drie maanden herhaald. De test kost omgerekend €1,00, maar zwangere vrouwen en kinderen krijgen hem gratis van de staat. Will merkt dat het aantal mensen dat met HIV besmet is, steeds minder wordt. Vroeger had ze soms 4 tot 5 gevallen per maand, nu zijn er maanden met 0 gevallen. Mensen die HIV positief zijn, krijgen tabletten die door de staat betaald worden. Will investeert veel tijd om de mensen ook uit te leggen wat HIV is, hoe het zich verspreidt, en hoe de medicatie precies werkt. Op deze manier probeert ze mensen te overtuigen dat ze de medicatie ook echt moeten nemen. Ook krijgen babies van HIV positieve vrouwen meteen na de geboorte een anti HIV syrop. De moeder krijgt het flesje syrop mee als ze naar huis gaat en krijgt instructies welke dosering ze haar baby thuis moet geven. Deze kinderen worden heel speciaal gevolgd en de meesten zijn na de testen negatief bevonden, hetgeen heel fijn is.
Bekostiging van de kliniek
De kliniek Santa Monica is een privékliniek. De staat draagt daar verder dus niets aan bij. Het personeel - arts en verpleegkundigen, allemaal goed opgeleid - moet natuurlijk wel betaald worden. Dit wordt gedaan van het liggeld, en de winst op medicijnen. Nu begrijp ik ook waarom er in 2015 bij de uitbreiding van de kliniek ook is geïnvesteerd in de bouw van enkele privékamers (waar mensen met zijn tweeën liggen en douche en toilet hebben). Op die kamers wordt meer verdiend, zodat de kosten voor arme mensen, die op zalen liggen, betaalbaar kunnen blijven.
Drukte vanwege malaria
Op dit moment is het erg druk in de kliniek omdat de malariaperiode dit jaar vroeg begon, namelijk al in April. Normaal zijn er 70 bedden, waarvan 20 nieuwe aangeschaft met een deel van de opbrengst van onze actie in 2014. Omdat ze nu aan 70 bedden niet genoeg hebben, zijn de oude bedden weer uit de opslag gehaald en bijgeplaatst in de ziekenzalen. Ook moeten er soms twee mensen in één bed liggen. Met malariapatiënten kan dat wel, want malaria is niet besmettelijk. Mensen die wel een besmettelijke ziekte hebben, krijgen uiteraard wel een eigen bed, zo verzekert Will ons.
Malaria en bloedtransfusies
Een probleem met malaria is dat het bloedarmoede veroorzaakt. Malariapatiënten hebben daarom vaak een bloedtransfusie nodig. Dat bloed wordt dan geleverd door familieleden. Er is inmiddels wel een bloedbank, maar soms zijn er wel problemen om het bloed goed gekoeld te houden als de stroom uitvalt. De bloedbank is weliswaar aangesloten op vijf zonnepanelen maar die kunnen het werk niet aan. Daarom zou Will er graag nog vijf zonnepanelen bijplaatsen zodat de bloedbank zelfstandig en goed kan functioneren.
Zonnepanelen
Die zonnepanelen zijn in 2014 ook aangeschaft met geld van de actie in Maasdriel. Ze zijn er heel erg blij mee. Er zijn er tien,waarvan vier voor licht (alle lampen) in de kliniek en zes voor bijzondere gevallen (operatiekamer, echo,laboratorium. Om energie te sparen, heeft Will ingesteld dat op de patiëntenkamers ’s avonds om 20.00 uur het licht uit gaat. (Het wordt daar om 18.00 uur donker). Dan hebben de patiënten rust, en is er in noodgevallen altijd licht voor een operatie.
Kindersterfte
Malaria blijkt nog steeds een belangrijke oorzaak van kindersterfte te zijn. Ook aan diaree gaan in Kameroen nog altijd veel kinderen dood. Daarom worden er nu mensen opgeleid om veelvoorkomende ziekten zoals deze te herkennen. Deze mensen gaan de omringende dorpen bezoeken om ziektes te signaleren, en mensen aan te sporen tijdig naar de kliniek te gaan. Verder geeft de kliniek aan alle zwangere vrouwen een muskietennet mee, zodat zij hun gezin beter kunnen beschermen tegen de malariamug.
De staat verstrekt tegenwoordig gratis vaccinaties, en de spuiten die daarvoor nodig zijn. De vaccinaties worden toegediend door de kliniek.
Sterfte onder kraamvrouwen
De sterfte onder vrouwen in het kraambed is sterk teruggelopen omdat Will haar personeel instrueert om bij twijfel altijd haar erbij te roepen, ook al is het midden in de nacht. Ze heeft een groot bord met deze boodschap in de bevallingsruimte gehangen. Ook hamert ze er bij het personeel op dat ze de vrouwen na de bevalling iedere 20 minuten controleren. Zo zijn ze er op tijd bij als er onverwacht een bloeding optreedt. Dit spaart heel veel levens.
Geboortebeperking
Bij de controle, zes weken na de bevalling, geeft Will de vrouwen voorlichting over geboortebeperking. Daarbij wordt besproken op welke momenten van de cyclus een vrouw vruchtbaar is, en worden behalve periodieke onthouding, ook alle andere mogelijkheden om een zwangerschap te voorkomen besproken.
In enkele gevallen waarbij het vanuit therapeutische overwegingen beter is dat een vrouw geen kinderen meer krijgt, en een vrouw zelf ook aangeeft dat ze echt geen kinderen meer wil, is tijdens een keizersnede gelijktijdig een sterilisatie uitgevoerd.
Reilen en zeilen in de kliniek
Will laat confronterende foto’s zien van haar patiënten. Het varieert van vreselijke gezwellen tot een gezonde drieling, waarvan er dan toch na 6 maanden één kindje overlijdt.
We zien ook een ziekenzaal met zes bedden erin (4 nieuwe, 2 oude) en dan nog drie slapende familieleden op de grond. De kliniek vraagt dat er bij iedere opgenomen patiënt een familielid aanwezig blijft, zodat die zonodig toestemming kunnen geven voor een operatie. De familie brengt ook eten voor de zieken, en doet de was. De kliniek levert alleen schone lakens.
Will laat ook zien hoe ze bij een operatie het bloed van de patiënt opvangen en zeven, zodat ze het later weer terug kunnen geven aan dezelfde patiënt. Dit is geen standaardprocedure, maar als er bloedtekort is, en de patiënt stroomt over, dan moet je inventief zijn.
De omheining
In 2016 en 2017 vroeg Will geld aan ons voor het bouwen van een omheining rondom de kliniek. Er liepen geiten en kippen en ongewenste individuen zomaar de kliniek in, en behalve onhygiënisch is dat ook gevaarlijk. Oorspronkelijk was een vijf-fasen plan ingediend, maar door zelf het materiaal in te kopen is veel geld bespaard, zodat de omheining van 478 meter nu klaar is (behoudens het stucwerk).
Bij de hoofdingang zit een bewaker (al de derde, want de eerste twee zijn alweer ontslagen omdat ze hun verdiende geld meteen omzetten in drank, en aan een dronken bewaker heb je niet veel). Deze bewaker screent de patiënten en hun bezoek. Verder zijn er nog twee poortjes, alleen toegankelijk voor het personeel. Het personeel heeft daar een sleutel van, en Will ziet er nauw op toe, dat ze de poortjes ook weer afsluiten. Het is al eens voorgekomen dat de poorten niet op slot werden gedaan. Nou heeft ze ingesteld dat als dat drie keer gebeurd is, de sloten worden veranderd, en dan moet het personeel ook maar omlopen.
Verlanglijstje
Tijdens de presentatie laat Will verschillende keren vallen dat er nog veel gewenst is. Met de opbrengst van de actie in 2018 hoopt Will afsluitbare nachtkastjes aan te kunnen schaffen, een wasruimte in te kunnen richten waar de familie van de patiënten hun was kan doen, en een aantal nieuwe bedden aan te kunnen schaffen.
Maar er zijn nog meer wensen:
Het rekeningnummer van de Stichting is NL43 RBRB 0683 5468 13 ten name van Maasdriel steunt haar Missionarissen, Kerkdriel. De Stichting heeft een ANBI erkenning, wat betekent dat uw gift aftrekbaar is bij de inkomstenbelasting. Meer informatie over de aftrekbaarheid vindt u bij de Belastingdienst.
Uw donatie wordt met 50 % vermeerderd door de Wilde Ganzen.
Een verhaal vol passie
9 juli 2018Leven en werken in een Kameroense kraamkliniek
Op 27 juni 2018 hield Will van Mer een inspirerende fotopresentatie over haar werk in Baba, Kameroen. De avond werd bezocht door 17 mensen, voornamelijk bestuursleden van de Stichting Maasdriel steunt haar Missionarissen, en mensen die al jaren mee actie voeren of dat in het verleden gedaan hebben. Zij gingen geraakt en gemotiveerd naar huis. In de hoop dat meer mensen kennis nemen van Will haar verhaal, heb ik onderstaand verslag gemaakt. Het geeft een mooi beeld van het leven en werk van een “missionaris” in 2018.
Woonsituatie
Will werkt in Baba. Ze heeft daar geen wifiverbinding, dus om te internetten moet ze naar Ndop, 20 km verderop. Voor boodschappen, o.a. medicijnen voor de kliniek, moet ze naar Bamenda. Dat is een afstand van 60 km. De hoofdstad van Kameroen, Yaounde, is per bus te bereiken in 8 uur, als alles tenminste goed werkt. Momenteel is dat niet het geval, want het is onrustig in Kameroen, en daardoor zijn er heel veel controleposten langs de weg. Iedereen moet dan de bus uit en zijn identiteitspapieren laten zien, en dat neemt veel tijd. Daarom is Will dit keer met het vliegtuig van Bamenda naar het internationale vliegveld in Yaounde gereisd.
Will woont met vier andere, Afrikaanse zusters in een huis op 500 m. afstand van de kliniek. Ze hebben wel t.v. en sinds kort kan ze BVN bekijken, zodat ze op de hoogte is van het Nederlandse nieuws.
Aids
Iedere patiënt die de kliniek binnenkomt, wordt getest op HIV, en die test wordt iedere drie maanden herhaald. De test kost omgerekend €1,00, maar zwangere vrouwen en kinderen krijgen hem gratis van de staat. Will merkt dat het aantal mensen dat met HIV besmet is, steeds minder wordt. Vroeger had ze soms 4 tot 5 gevallen per maand, nu zijn er maanden met 0 gevallen. Mensen die HIV positief zijn, krijgen tabletten die door de staat betaald worden. Will investeert veel tijd om de mensen ook uit te leggen wat HIV is, hoe het zich verspreidt, en hoe de medicatie precies werkt. Op deze manier probeert ze mensen te overtuigen dat ze de medicatie ook echt moeten nemen. Ook krijgen babies van HIV positieve vrouwen meteen na de geboorte een anti HIV syrop. De moeder krijgt het flesje syrop mee als ze naar huis gaat en krijgt instructies welke dosering ze haar baby thuis moet geven. Deze kinderen worden heel speciaal gevolgd en de meesten zijn na de testen negatief bevonden, hetgeen heel fijn is.
Bekostiging van de kliniek
De kliniek Santa Monica is een privékliniek. De staat draagt daar verder dus niets aan bij. Het personeel - arts en verpleegkundigen, allemaal goed opgeleid - moet natuurlijk wel betaald worden. Dit wordt gedaan van het liggeld, en de winst op medicijnen. Nu begrijp ik ook waarom er in 2015 bij de uitbreiding van de kliniek ook is geïnvesteerd in de bouw van enkele privékamers (waar mensen met zijn tweeën liggen en douche en toilet hebben). Op die kamers wordt meer verdiend, zodat de kosten voor arme mensen, die op zalen liggen, betaalbaar kunnen blijven.
Drukte vanwege malaria
Op dit moment is het erg druk in de kliniek omdat de malariaperiode dit jaar vroeg begon, namelijk al in April. Normaal zijn er 70 bedden, waarvan 20 nieuwe aangeschaft met een deel van de opbrengst van onze actie in 2014. Omdat ze nu aan 70 bedden niet genoeg hebben, zijn de oude bedden weer uit de opslag gehaald en bijgeplaatst in de ziekenzalen. Ook moeten er soms twee mensen in één bed liggen. Met malariapatiënten kan dat wel, want malaria is niet besmettelijk. Mensen die wel een besmettelijke ziekte hebben, krijgen uiteraard wel een eigen bed, zo verzekert Will ons.
Malaria en bloedtransfusies
Een probleem met malaria is dat het bloedarmoede veroorzaakt. Malariapatiënten hebben daarom vaak een bloedtransfusie nodig. Dat bloed wordt dan geleverd door familieleden. Er is inmiddels wel een bloedbank, maar soms zijn er wel problemen om het bloed goed gekoeld te houden als de stroom uitvalt. De bloedbank is weliswaar aangesloten op vijf zonnepanelen maar die kunnen het werk niet aan. Daarom zou Will er graag nog vijf zonnepanelen bijplaatsen zodat de bloedbank zelfstandig en goed kan functioneren.
Zonnepanelen
Die zonnepanelen zijn in 2014 ook aangeschaft met geld van de actie in Maasdriel. Ze zijn er heel erg blij mee. Er zijn er tien,waarvan vier voor licht (alle lampen) in de kliniek en zes voor bijzondere gevallen (operatiekamer, echo,laboratorium. Om energie te sparen, heeft Will ingesteld dat op de patiëntenkamers ’s avonds om 20.00 uur het licht uit gaat. (Het wordt daar om 18.00 uur donker). Dan hebben de patiënten rust, en is er in noodgevallen altijd licht voor een operatie.
Kindersterfte
Malaria blijkt nog steeds een belangrijke oorzaak van kindersterfte te zijn. Ook aan diaree gaan in Kameroen nog altijd veel kinderen dood. Daarom worden er nu mensen opgeleid om veelvoorkomende ziekten zoals deze te herkennen. Deze mensen gaan de omringende dorpen bezoeken om ziektes te signaleren, en mensen aan te sporen tijdig naar de kliniek te gaan. Verder geeft de kliniek aan alle zwangere vrouwen een muskietennet mee, zodat zij hun gezin beter kunnen beschermen tegen de malariamug.
De staat verstrekt tegenwoordig gratis vaccinaties, en de spuiten die daarvoor nodig zijn. De vaccinaties worden toegediend door de kliniek.
Sterfte onder kraamvrouwen
De sterfte onder vrouwen in het kraambed is sterk teruggelopen omdat Will haar personeel instrueert om bij twijfel altijd haar erbij te roepen, ook al is het midden in de nacht. Ze heeft een groot bord met deze boodschap in de bevallingsruimte gehangen. Ook hamert ze er bij het personeel op dat ze de vrouwen na de bevalling iedere 20 minuten controleren. Zo zijn ze er op tijd bij als er onverwacht een bloeding optreedt. Dit spaart heel veel levens.
Geboortebeperking
Bij de controle, zes weken na de bevalling, geeft Will de vrouwen voorlichting over geboortebeperking. Daarbij wordt besproken op welke momenten van de cyclus een vrouw vruchtbaar is, en worden behalve periodieke onthouding, ook alle andere mogelijkheden om een zwangerschap te voorkomen besproken.
In enkele gevallen waarbij het vanuit therapeutische overwegingen beter is dat een vrouw geen kinderen meer krijgt, en een vrouw zelf ook aangeeft dat ze echt geen kinderen meer wil, is tijdens een keizersnede gelijktijdig een sterilisatie uitgevoerd.
Reilen en zeilen in de kliniek
Will laat confronterende foto’s zien van haar patiënten. Het varieert van vreselijke gezwellen tot een gezonde drieling, waarvan er dan toch na 6 maanden één kindje overlijdt.
We zien ook een ziekenzaal met zes bedden erin (4 nieuwe, 2 oude) en dan nog drie slapende familieleden op de grond. De kliniek vraagt dat er bij iedere opgenomen patiënt een familielid aanwezig blijft, zodat die zonodig toestemming kunnen geven voor een operatie. De familie brengt ook eten voor de zieken, en doet de was. De kliniek levert alleen schone lakens.
Will laat ook zien hoe ze bij een operatie het bloed van de patiënt opvangen en zeven, zodat ze het later weer terug kunnen geven aan dezelfde patiënt. Dit is geen standaardprocedure, maar als er bloedtekort is, en de patiënt stroomt over, dan moet je inventief zijn.
De omheining
In 2016 en 2017 vroeg Will geld aan ons voor het bouwen van een omheining rondom de kliniek. Er liepen geiten en kippen en ongewenste individuen zomaar de kliniek in, en behalve onhygiënisch is dat ook gevaarlijk. Oorspronkelijk was een vijf-fasen plan ingediend, maar door zelf het materiaal in te kopen is veel geld bespaard, zodat de omheining van 478 meter nu klaar is (behoudens het stucwerk).
Bij de hoofdingang zit een bewaker (al de derde, want de eerste twee zijn alweer ontslagen omdat ze hun verdiende geld meteen omzetten in drank, en aan een dronken bewaker heb je niet veel). Deze bewaker screent de patiënten en hun bezoek. Verder zijn er nog twee poortjes, alleen toegankelijk voor het personeel. Het personeel heeft daar een sleutel van, en Will ziet er nauw op toe, dat ze de poortjes ook weer afsluiten. Het is al eens voorgekomen dat de poorten niet op slot werden gedaan. Nou heeft ze ingesteld dat als dat drie keer gebeurd is, de sloten worden veranderd, en dan moet het personeel ook maar omlopen.
Verlanglijstje
Tijdens de presentatie laat Will verschillende keren vallen dat er nog veel gewenst is. Met de opbrengst van de actie in 2018 hoopt Will afsluitbare nachtkastjes aan te kunnen schaffen, een wasruimte in te kunnen richten waar de familie van de patiënten hun was kan doen, en een aantal nieuwe bedden aan te kunnen schaffen.
Maar er zijn nog meer wensen:
- Er is geld nodig om de omheining te stucen. Dat stucwerk is niet alleen voor de mooi, maar omdat de omheining dan langer meegaat. Geschatte kosten: €2200,00
- Will zou eigenlijk meer zonnepanelen willen, zodat bijv. ook de bloedbank er op aangesloten kan worden. Geschatte kosten: €1950,00
- De kraamafdeling zou eigenlijk de beschikking willen hebben over een Dopplerapparaat waarmee de harttonen van het ongeboren kind beluisterd kunnen worden. Geschatte kosten: €495,00
Het rekeningnummer van de Stichting is NL43 RBRB 0683 5468 13 ten name van Maasdriel steunt haar Missionarissen, Kerkdriel. De Stichting heeft een ANBI erkenning, wat betekent dat uw gift aftrekbaar is bij de inkomstenbelasting. Meer informatie over de aftrekbaarheid vindt u bij de Belastingdienst.
Uw donatie wordt met 50 % vermeerderd door de Wilde Ganzen.